Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2009

ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ 2010 . ΠΩΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ;

Όπως δείχνουν τα πράγματα και η εκφρασμένη βούληση της Κυβέρνησης, με νέο διοικητικό χάρτη θα πραγματοποιηθούν οι εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης το Νοέμβριο του 2010. Η αναδιάρθρωση του διοικητικού χάρτη της χώρας θα λάβει σύντομα σάρκα και οστά, αφού η κυβέρνηση, αλλά και οι εκπρόσωποι της αυτοδιοίκησης διαθέτουν την πολιτική βούληση να υλοποιηθεί η αναγκαία αυτή μεταρρύθμιση που δεν αφορά μόνο τους Δήμους και τις Κοινότητες, αλλά ολόκληρο το κράτος.Μέχρι στιγμής δεν έχουν καθοριστεί σημαντικά ζητήματα της διοικητικής μεταρρύθμισης, όπως η οικονομική αυτοτέλεια...

των ΟΤΑ, ωστόσο το θέμα συζητήθηκε στην Επιτροπή Θεσμών της ΚΕΔΚΕ, παρουσία εκπροσώπων του Υπουργείου Εσωτερικών και τέθηκαν οι βάσεις για την υλοποίηση του εγχειρήματος.Το βέβαιο είναι πως θα υπάρχει αιρετός Περιφερειάρχης, καθώς και μικρότερος αριθμός Δήμων, αλλά για το θέμα των συνενώσεων το «μπαλάκι» πέφτει στις κατά τόπους Ενώσεις Δήμων και Κοινοτήτων και κατ’ επέκταση στην ΚΕΔΚΕ, που θα είναι η αρμόδια για τον καθορισμό των κριτηρίων. Το χρονοδιάγραμμα για την υλοποίηση της διοικητικής μεταρρύθμισης είναι ιδιαίτερα «σφιχτό», προκειμένου οι επόμενες εκλογές της αυτοδιοίκησης να γίνουν επί της νέας βάσης. Μάλιστα, οι προτάσεις της ΚΕΔΚΕ πρόκειται να οριστικοποιηθούν στις αρχές Δεκεμβρίου, ενώ μέχρι τα Χριστούγεννα θα πρέπει το Υπουργείο Εσωτερικών να καταθέσει τις δικές του θέσεις. Στόχος είναι οι οριστικές αποφάσεις να ληφθούν στο Συνέδριο της ΚΕΔΚΕ που θα πραγματοποιηθεί από τις 18 έως 20 Ιανουαρίου στην Αθήνα.Τις πρώτες απόψεις που κατατέθηκαν στη συνεδρίαση της ΚΕΔΚΕ για τη διοικητική μεταρρύθμιση ανακοίνωσε ο πρόεδρος της ΤΕΔΚ και Δήμαρχος Ιωαννίνων Νίκος Γκόντας. Σε ό,τι αφορά τους Δήμους και τα τοπικά συμβούλια, διευρύνεται ο αριθμός των μελών των δημοτικών συμβουλίων, συγκροτούνται σε κάθε ΟΤΑ Α’ Βαθμού επιτροπές για την οικονομική διαχείριση, την επιχειρησιακή δυνατότητα και τη χωροταξία και το περιβάλλον.Ορίζονται από τον Δήμαρχο τοπικοί αντιδήμαρχοι, διατηρούνται τα τοπικά συμβούλια, και ορίζεται ποσόστωση συμμετοχής στα Δ.Σ. αναλογικά των συνενωμένων Δήμων. Σε ό,τι αφορά την εκλογή των Τοπικών Συμβουλίων, η εκλογή θα γίνεται με ενιαίο ψηφοδέλτιο, ενώ διατηρούνται οι υπηρεσίες των παλαιών Δήμων.Σε ό,τι αφορά την Περιφέρεια, η εκλογή του Περιφερειάρχη θα είναι άμεση, διατηρείται το 60% για τις πλειοψηφίες, ορίζονται στις παλιές Νομαρχίες Αντιπεριφερειάρχες, ορίζεται αναλογική εκπροσώπηση των Νομών, ενώ παραμένει εκκρεμές το θέμα εκλογής των Περιφερειακών Συμβούλων (Επικρατείας).Κρατικές υπερπεριφέρειες.Σύμφωνα με τις προτάσεις που έχουν κατατεθεί οι αρμοδιότητες των Νομαρχιών θα κατανεμηθούν στους Δήμους και τις Περιφέρειες, ανάλογα με τις δυνατότητες που υπάρχουν.Η έδρα των νέων Δήμων θα οριστεί με κριτήρια που θα ορίσει η ΚΕΔΚΕ, ενώ το θέμα της ονομασίας θα συζητηθεί πιθανότατα στην τελική φάση της μεταρρύθμισης.Ωστόσο, πέραν των Περιφερειών, οι οποίες αναμένεται αριθμητικά να παραμείνουν ίδιες, θα λειτουργούν πέντε κρατικές υπερπεριφέρειες, για τις αρμοδιότητες που δεν μπορούν να εκχωρηθούν στις αιρετές και οι οποίες θα ασκούνται από Γενικούς Διευθυντές.Ως προς τη Μητροπολιτική Αυτοδιοίκηση η κατεύθυνση προς Μητροπολιτικούς Συνδέσμους και Διαδημοτικές Συνεργασίες. Δεν συζητήθηκαν ακόμη Οικονομικό και Χωροταξία.Ο κ. Γκόντας χαρακτήρισε από την πλευρά του την διοικητική μεταρρύθμιση μία «σπάνια ευκαιρία» για ουσιαστική επανίδρυση του κράτους, επιρρίπτοντας ευθύνες στην προηγούμενη κυβέρνηση για την καθυστέρηση στην υλοποίησή της.Απαραίτητη προϋπόθεση από την πλευρά της ΚΕΔΚΕ είναι η επιστροφή των παρακρατηθέντων και η οικονομική αυτοτέλεια των νέων Δήμων.«Η αυτοτέλεια των θεσμών της τοπικής αυτοδιοίκησης προβλέπεται από το Σύνταγμα. Αυτές θα πρέπει να αναλάβουν και την ευθύνη. Θα πρέπει η φορολόγηση των πολιτών να γίνεται απευθείας από τους ΟΤΑ», σημείωσε ο κ. Γκόντας.

«Αγκάθι» τα σύνορα
Το δυσκολότερο σημείο της μεταρρύθμισης τουλάχιστον για τους εκπροσώπους των Δήμων και των Κοινοτήτων θα είναι σίγουρα ο ορισμός των κριτηρίων συνενώσεων. Η θετική διάθεση μπορεί να υπάρχει από όλους, ωστόσο, είναι εξαιρετικά δύσκολο να υπάρξουν συμφωνίες χωρίς «παρατράγουδα», με δεδομένο πως ήδη έχουν ξεκινήσει παρασκηνιακές συζητήσεις από τον περασμένο κιόλας χρόνο.«Οι περισσότεροι Δήμαρχοι συμφωνούν στην αυτοκατάργησή τους και αυτό είναι αξιοσημείωτο. Δεν είναι εύκολο θέμα, αλλά είμαστε εδώ για τα δύσκολα», σημείωσε ο κ. Γκόντας.Μία ακόμη από τις σημαντικότερες παραμέτρους που φαίνεται να έχουν συμφωνηθεί μεταξύ Υπουργείου και ΚΕΔΚΕ, είναι η κατάργηση του 42% για την εκλογή των δημοτικών αρχών.Την διαφωνία του με αυτό το ενδεχόμενο εξέφρασε ο κ. Γκόντας, σημειώνοντας ωστόσο πως δεν επηρεάζει την πρόθεσή του να θέσει εκ νέου υποψηφιότητα.

"ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ"

Παρασκευή 21 Αυγούστου 2009

ΟΙ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΩΝ ΜΜΕ

Γράφει ο Kill Bill


Δεν γνωρίζω λεπτομέρειες για τους λόγους που οδήγησαν κάποιους απο τους συνεργάτες του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, να τον εγκαταλείψουν και μάλιστα σε μια χρονική συγκυρία που ο ίδιος δηλώνει οτι ετοιμάζει εφημερίδες, ένθετα και (γενικότερα) φλέγεται απο τον πυρετό της δημιουργίας. Αφορμή είναι αυτό για να μιλήσουμε για κάποιες εξοργιστικές συμπεριφορές εκδοτών και μεγαλοδημοσιογράφων απέναντι σε... υφισταμένους τους. Τέτοιες συμπεριφορές τραχανοπλαγιάδων που είναι συνήθως κάτι δύστυχα βλαχεδά που μεγαλοπιάστηκαν, έχω συναντήσει πολλές στα χρόνια που δουλεύω σε εφημερίδες και περιοδικά.Θυμάμαι για παράδειγμα στις αρχές της δεκαετίας του 80, μια νεαρή δημοσιογράφο να βγαίνει κλαίγοντας απο το γραφείο του (γνωστού) εκδότη εφημερίδας κραυγάζοντας "με βίασε ο ...". Ηταν η εποχή που το άστρο του εκδότη βρισκόταν στα πάνω του-και τώρα όμως μεγαλουργεί ο μπαγάσας.Πακέτο με παρόμοιες συμπεριφορές πήγαινε ο τζάμπας. Νέοι δημοσιογράφοι οι οποίοι δούλευαν σαν μαθητευόμενοι 2-3 χρόνια, εισπράττοντας με το στανιό τα οδοιπορικά τους.Και η μαλακία είναι οτι αυτοί που αναλάμβαναν να σε διδάξουν ήταν οι πλέον άχρηστοι απο τους "παλιούς" της εφημερίδας κι αυτό γιατί κανείς αξιοπρεπής δημοσιογράφος που αισθάνεται γεμάτος με τη καριέρα του, δεν καταδέχεται να διδάσκει σε απλήρωτους μαθητευόμενους.Το πλέον μίζερο της ιστορίας είναι οτι ανέκαθεν στις εφημερίδες σαν φιλόδοξοι νέοι δημοσιογράφοι και δημοσιογραφίνες εμφανιζόντουσαν αγόρια και κορίτσια ταπεινής καταγωγής (επαρχιωτόπουλα οι περισσότεροι) και με οχι σπουδαία εμφάνιση. Ταγάρια θα έλεγα. Ε, για κάποια απ αυτά τα ταγάρια -γκόμενες που σήμερα τις βλέπεις παραθυράτες, γίνονταν το έλα να δεις. Εκείνη την εποχή η δημοσιογραφία δεν προσέλκυε καλλονές. Ετσι στη διαβάθμιση του sex appeal, η Παναγιωταρέα έπαιρνε 8 και η Ελλη Στάη ήταν Κρίστυ Τέρλιγκτον (δεν σηκωνόταν απο το κρεβάτι για ρεπορταζ αν δεν την εκλιπαρούσε ο ίδιος ο εκδότης)Οι πιο προκλητικές συμπεριφορές έχουν να κάνουν με την εγωπάθεια και τον ναρκισσισμό εκδοτών και μεγαλοστελεχών. Υπάρχει για παράδειγμα εκδότης, που χρησιμοποιεί τη γραμματέα του για να του αγοράζει τα κρέατα απο τον χασάπη η που απαιτεί να του κάνουν κοπλιμέντα για το ακριβό ντύσιμο, τα νέα του αυοκίνητα και παει λέγοντας. Βλαχαδερό, σύζυγος άλλου εκδότη (παριστάνει την εκδότρια), αρέσκεται να τρώει αστακούς και να γεύεται σαμπάνιες στο γραφείο, ενω οι χαμερπείς δούλοι (συντάκτες) του lifestyle παραγγέλνουν πίτσες.Αυτοκρατορική συμπεριφορά, σύμφωνα με ανθρώπους που έχουν συνεργασθεί μαζί τους, έχουν επιδείξει κατά καιρούς γνωστοί τηλεαστέρες απο τις διευθυντικές θέσεις που κατείχαν στα κανάλια. Μιλάμε οτι κάτι τέτοιοι τύποι είναι για πολλές καρπαζιές, καθότι στο χωριό των ΜΜΕ το παρελθόν και το παρόν του καθενός είναι γνωστό.Διάσημες τηλεπερσόνες (και των 3 φύλων) έχουν κατά καιρούς δείξει απαξιωτική συμπεριφορά απέναντι σε υφισταμένους τους. Ειδικά κάτι διευθυντές ειδήσεων στα λεγόμενα μικρά κανάλια-η κάποιες ψωνισμένες ξανθές τηλεπαρουσιάστριες που έχουν διατελέσει γνωστά σούργελα -οταν κάποια απ αυτές έμενε στο Ελληνικό, γέλαγε η γειτονιά με την κατάντια της.Σημείωση> Λίγες εξαιρέσεις υπάρχουν σ αυτού του είδους τις παρακμιακές συμπεριφορές, οι οποίες σαν μολυσματικός ιος, εξαπλώνονται σε αρχισυντάκτες κι άλλους παρατρεχάμενους των ΜΜΕ που αποκτούν "εξουσία", μέσα απο έναν τίτλο στη ταυτότητα (ολοι αυτοί παραπαίμπουν στο Μάθε Παιδί μου Γράμματα -Ενωματάρχης-Αγροφύλαξ-Τμηματάρχης -Παπάς).

Τη δημιουργία αυτόνομου ελληνικού κόμματος στην Αλβανία ζητούν οι απόδημοι Ηπειρώτες του εξωτερικού


Τη δημιουργία αυτόνομου ελληνικού κόμματος και κοινή πολιτική όλων των βορειοηπειρωτικών δυνάμεων στην γειτονική Αλβανία προκρίνουν ως μόνιμη λύση για την αλλαγή της κατάστασης προς όφελος της ελληνικής μειονότητας οι απόδημοι Ηπειρώτες του εξωτερικού, αλλά και τα στελέχη της Ομόνοιας που συμμετείχαν στο συνέδριο του Παγκοσμίου Συμβουλίου Ηπειρωτών του Εξωτερικού που πραγματοποιήθηκε στα Γιάννινα.Το Βορειοηπειρωτικό ζήτημα απασχόλησε τα μέλη του συνεδρίου κατά την τελευταία συνεδρία, όπου συζητήθηκαν οι εξελίξεις μετά τις εκλογές στην Αλβανία και δόθηκε μια πλήρης εικόνα για το status quo της ελληνικής μειονότητας.Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ηπειρωτών του εξωτερικού και εκπρόσωποι των Ομοσπονδιών, όπως αυτών της Αμερικής και της Αυστραλίας, εκφράζουν την απόλυτη στήριξή τους στην ελληνική μειονότητα όπως τόνισε ο πρόεδρος του συμβουλίου Χρήστος Δήμου, που αναφέρθηκε στα βασικά συμπεράσματα της συζήτησης, τα οποία θα αναλυθούν περαιτέρω.Εκτός από την δημιουργία αυτόνομου ελληνικού κόμματος, σύμφωνα με τα πορίσματα του συνεδρίου, απαιτείται αναδιοργάνωση της Ομόνοιας, αυτόνομη πολιτική από την ελληνική μειονότητα και ενεργοποίηση των Βορειοηπειρωτών που ζουν στην Ελλάδα.Από την πλευρά του ο πρόεδρος της Ομόνοιας Βασίλης Μπολάνος υπογράμμισε πως το μεγαλύτερο ποσοστό των Βορειοηπειρωτών βρίσκεται σε κοινή γραμμή για τα εθνικά θέματα σημειώνοντας πως υπάρχουν δυνατότητες ενίσχυσης, ενώ δεν έκρυψε τη δυσαρέσκειά του για την ανακοίνωση του Πρωθυπουργού της Αλβανίας ως προς την αλλαγή ονομασίας των ελληνικών χωριών στη Βόρειο Ήπειρο.«Αυτό μας γυρίζει πολλά χρόνια πίσω και σίγουρα δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό», σημείωσε ο κ. Μπολάνος προσθέτοντας πως ήδη έχει ξεκινήσει η αναδιοργάνωση της Ομόνοιας με στόχο την ενίσχυσή της και πως τα αλβανικά κόμματα δεν μπορούν στο πρόγραμμά τους να καλύπτουν τα θέματα των εθνικών μειονοτήτων.Κατά τη διάρκεια του συνεδρίου έγινε παράλληλα ο απολογισμός του πρώτου έτους που σημαδεύτηκε από την συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων για την υλοποίηση των προγραμμάτων ελληνικής γλώσσας για νέους Ηπειρώτες του εξωτερικού και την παραχώρηση από την πλευρά της Περιφέρειας Ηπείρου ενός γραφείου για την «στέγαση» του παγκόσμιου συμβουλίου.Αποφασίστηκε παράλληλα το καλοκαίρι του 2010 να πραγματοποιηθεί το Παγκόσμιο Συνέδριο Ηπειρώτικης Νεολαίας αλλά και πως το επόμενο συνέδριο του Παγκοσμίου Συμβουλίου Ηπειρωτών του Εξωτερικού θα πραγματοποιηθεί στην Βόρειο Ήπειρο.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Τετάρτη 19 Αυγούστου 2009

ΓΑΜΟΣ SIC ή ΚΙΤΣ;


Great fakes


???


Check out the pink hummer


(What a sleaze)


Check out the purple and pink streaks


Dad: "sure am glad to be giving this away"!

Check out the older blonde lady on the left laughing

The new hubby cant keep his eyes from her "bo#bs


Even the groomsmen are looking.


Isn't it great that everyone is checking out my fabulous outfit!


We all have perms!

Can't believe the black table clothes


Indoor fireworks!!!!

Check out the cake


Pink suspenders????


All the girls look exactly the same


Check out the ribbon on the glasses


All I can say is that "did the groom have a say in the planning"?

Κυριακή 9 Αυγούστου 2009

Ευρωτουρκικές σχέσεις και η Ελλάδα

Του Νίκου Κοτζιά


Δείξαμε στα δύο προηγούμενα άρθρα, ότι η απόκρουση της επιθετικότητας του βαθύ τουρκικού κράτους απαιτεί μια τριπλή στρατηγική. Την ανάπτυξη και διεύρυνση του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της Τουρκίας με αυστηρές διαδικασίες ελέγχου. Τη διαμόρφωση και συγκρότηση συμμαχιών. Τη διασφάλιση αντίβαρων στις τουρκικές προκλήσεις. Κάθε ένα ξεχωριστό στοιχείο αυτής της στρατηγικής είναι απαραίτητο λιθαράκι μιας ολικής πολιτικής ως προς τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Καμία από τις τρεις δεν αρκεί από μόνη της. Απαιτείται μια ενεργητική πολυδιάστατη τριγωνική στρατηγική που να μην υποτιμά καμία από τις πλευρές του «τριγώνου» που προτείναμε. Στο παρόν άρθρο, θα εξετάσουμε ειδικότερα τις ευρωτουρκικές σχέσεις από τη σκοπιά της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και ορισμένα τρέχοντα ζητήματα που συνδέονται με το θέμα.

Είναι η ευρωπαϊκή πολιτική για την Τουρκία μια «ολική» πολιτική; Ανάγκη αλλαγών και προσαρμογών

Η ΝΔ, πρώτον, δεν δείχνει να έχει αντιληφθεί τη σημασία, αλλά και τα όρια, στήριξης της ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας. Το κύριο πρόβλημα με την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας από τη σκοπιά της ΝΔ είναι ότι έχει γίνει κατανοητή από το συντηρητικό κατεστημένο της χώρας ως μια «ολική» πολιτική που απαλλάσσει από κάθε άλλο μέτρο, αντίβαρο και πολιτική συμμαχιών έναντι της Τουρκίας. Με αυτό τον τρόπο υποβαθμίζει σε τελική ανάλυση ακόμα και την ίδια την ευρωπαϊκή συνισταμένη της Τουρκικής πολιτικής. Με άλλα λόγια, ακόμα και αν εφαρμοζόταν η πολιτική εξευρωπαϊσμού της Τουρκίας άνευ κάθε σφάλματος, κατά τον καλύτερο τρόπο, πάλι δεν θα αρκούσε. Χρειάζονται να ληφθούν ενεργητικά μέτρα στα πλαίσια της τριγωνικής στρατηγικής που προτείνω.Δεύτερον, δεν έχουν όλα τα κράτη-μέλη την ίδια αντίληψη, συμφέροντα και ιστορικά πλαίσια κατανόησης της ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας. Η Ελλάδα υποχρεούται να έχει μια ενεργητική στρατηγική και να παρεμβαίνει πολυποίκιλα σε αυτή την πορεία. Η όποια διαπραγμάτευση της ΕΕ με την Τουρκία είναι μια διαπραγμάτευση «δεύτερου βαθμού». Προηγείται η διαπραγμάτευση εντός της ΕΕ. Διαπραγμάτευση από την οποία απέχει η Ελλάδα. Με αυτό τον τρόπο, όμως, ούτε προλαβαίνει τυχόν θεμελιακές αλλαγές στην πολιτική των γαλλογερμανών έναντι της Τουρκίας, αλλά, ούτε συμμετέχει στις εσωτερικές διεργασίες της ίδιας της Ένωσης.Τρίτο, Η ΝΔ αφού εγκατέλειψε την εξωτερική πολιτική του ΠΑΣΟΚ, δείχνει έναν πρωτοφανή φοβικό δογματισμό ακινησίας στο Ελσίνκι χωρίς το πνεύμα του, χωρίς τα εργαλεία ελέγχου της Τουρκίας, χωρίς τις προβλεπόμενες ποινές για τυχόν παραβίαση των προβλέψεων. Πρώτα απάλλαξε η ΝΔ την Τουρκία από τα κυριολεκτικά δεσμά του Ελσίνκι και κατόπιν την καλεί να επιδείξει «εξ ιδίας πρωτοβουλίας» καλή συμπεριφορά. Η ΝΔ δείχνει ως να μην έχει καταλάβει ότι οι συνθήκες έχουν αλλάξει και χρειάζονται δημιουργικές προσαρμογές στην πολιτική Ελσίνκι, ιδιαίτερα γιατί εκείνη την αφόπλισε χωρίς λόγο. Δείχνει ως να μην υπολογίζει το γεγονός ότι ισχυρές δυνάμεις εντός της ΕΕ τείνουν, όπως και στις αρχές της δεκαετίας του ενενήντα (γεγονός που το έχω αποδείξει σε επιστημονικές μου δημοσιεύσεις στο εξωτερικό) στη διαμόρφωση μιας ειδικής σχέσης με την Τουρκία, κάτι που επιθυμούν και ισχυροί παράγοντες στην ίδια την Τουρκία. Το γεγονός αυτό έχει τρεις επιπτώσεις για την ελληνική εξωτερική πολιτική.Η μία είναι η ανάγκη προώθησης μιας στρατηγικής στα ελληνοτουρκικά πιο εμπλουτισμένης από την γραμμή του τέλους της δεκαετίας του ενενήντα, Η άλλη είναι η ανάγκη να υπάρξει διαπραγμάτευση εντός της ΕΕ για το που θα πάνε τα πράματα. Η Ελλάδα δεν μπορεί να μετακινηθεί από τη σημερινή θέση της –που οφείλει να την εμπλουτίζει συνέχεια- αν δεν πάρει εγγυήσεις ότι η ΕΕ θα διασφαλίσει τα σύνορά και τις σχέσεις της με την Τουρκία. Εγγυήσεις από όλες τις εμπλεκόμενες δυνάμεις και όχι μόνο τον κεντρικό άξονα της ΕΕ.ΕΕ, ΗΠΑ, Τέλος, ως προς το σημείο που εξετάζουμε εδώ, η Ελλάδα οφείλει να λάβει υπόψη της ότι η Τουρκία στην περίπτωση που θελήσει να υιοθετήσει τη γραμμή της ειδικής σχέσης, θα το κάνει μόνο με δύο όρους. Ο ένας θα είναι η διασφάλιση των οικονομικών της συμφερόντων. Το δεύτερο και σημαντικότερο είναι η ένταξή της στην ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική και εκείνη της άμυνας. Η χώρα οφείλει, τρίτο, να επεξεργαστεί έγκαιρα και προληπτικά, εναλλακτικά σενάρια και να δει τι ακριβώς σημαίνει για την ίδια και κατά προέκταση για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις μια τέτοια «Ειδική Σχέση» ανάμεσα στην ΕΕ και την Τουρκία. Διαφορετικά κινδυνεύει να βρεθεί ενώπιον τετελεσμένων.



Η στάση των ΗΠΑ και της Σουηδικής προεδρίας. Ανάγκη άμεσης αντιμετώπισή τους

Τέταρτο, στην πρώτη περίοδο της προεδρικής θητείας του Ομπάμα πρέπει να επισημάνω –έστω και αν δεν με ευχαριστεί- ότι αυτή κινήθηκε πλησιέστερα προς τον ισλαμικό κόσμο, σε αντίθεση με την διακυβέρνηση Μπους. Το ζήτημα χρήζει παραπέρα μελέτης. Όμως, υπάρχουν ορισμένα ενδεικτικά στοιχεία. . Επί παραδείγματι, ως προς την σημασία της Ελλάδας για τις ΗΠΑ, κατέστη φανερό ότι ο Ομπάμα, τουλάχιστον τους πρώτους μήνες προεδρίας του, την θεωρεί υποδεέστερη εκείνης της Τουρκίας. Στο Ιράκ καταγράφεται σαφή στροφή των ΗΠΑ υπέρ των Αράβων που είναι λιγότεροι κοσμικοί, έναντι των Κούρδων. Αυτό φάνηκε ιδιαίτερα στην φιλοαραβική-φιλοτουρκική στάση των ΗΠΑ έναντι του δημοψηφίσματος για το Κιρκούκ. Στην Ινδία διαπιστώνω αυξανόμενη ανασφάλεια των ελίτ της χώρας έναντι της Ουάσιγκτον που δείχνει να εγκαταλείπει την πολιτική αξιοποίησης της Ινδίας ως αντίβαρο στην Κίνα και να αυξάνει την στήριξή της στο Πακιστάν. Ανεξάρτητα από τους επιμέρους λόγους που καταγράφεται σε κάθε μία από αυτές τις ξεχωριστές περιπτώσεις, εγώ διαπιστώνω την γέννηση μιας τάσης «στροφής των ΗΠΑ στον ισλαμικό κόσμο». Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται περισσότερο από κάθε άλλη φορά να μιλήσουμε με τη γλώσσα της αλήθειας στις ΗΠΑ.Πριν λίγες εβδομάδες το Βήμα είχε την επιτυχία να δημοσιεύσει υπόμνημα του Αμερικανού πρεσβευτή που καλούσε την Ελλάδα να διαπραγματευτεί τα ελληνοτουρκικά εκτός διεθνούς δικαίου και διεθνούς δικαστηρίου (όπως ήταν οι προβλέψεις του Ελσίνκι) αλλά στη βάση άτυπης διαιτησίας και σε διμερή βάση. Αντί η κυβέρνηση να αντιδράσει σε αυτό το γεγονός έκανε «τουμπεκί ψιλοκομμένο». Δεν μίλησε. Αν, όμως οι πληροφορίες του Βήματος είναι ορθές, όφειλε να καλέσει τον αρμόδιο διπλωμάτη και να του κάνει αυστηρές συστάσεις. Διότι επρόκειτο για ευθεία παρέμβαση στην διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής της χώρας καθώς και ευθεία έκκληση σε κράτος μέλος του ΟΗΕ να εγκαταλείψει το πεδίο του διεθνούς δικαίου.Πέμπτο, η πολιτική των ΗΠΑ ασκεί σημαντικές επιρροές εντός της ΕΕ, ιδιαίτερα σε κράτη-μέλη που αυτοτοποθετούνται στον αγγλοσαξονικό άξονα, έστω στον αγγλοσαξονικό τρόπο σκέψης. Ουσιαστικά τα μέλη αυτά συχνά προτάσσουν των κοινοτικών αποφάσεων τις ατλαντικές επιλογές τους. Η επίσημη Ελλάδα δείχνει να μην το καταλαβαίνει. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι τοποθετήσεις της σουηδικής προεδρίας της ΕΕ. Εδώ και μήνες ο υπουργός εξωτερικών της κάνει δηλώσεις και δρα ως προς την Τουρκία με τρόπο απαράδεκτο. Όμως, η ελληνική κυβέρνηση δεν του έκανε συστάσεις. Το χειρότερο δε, είναι ότι η κυβέρνηση δεν κινητοποίησε τον οργανωμένο ελληνισμό της Σουηδίας. Διότι μπορεί ο κ.Μπιλτ να λέει όσα λέει στη διεθνή σκηνή, αλλά τα άλλοθι που επιδιώκει να παράγει για την κατοχή της Κύπρου και τις προκλήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο δεν μπορεί να τα υπερασπιστεί στην εσωτερική πολιτική σκηνή. Εάν υπάρξει με κατάλληλο τρόπο γνωστοποίηση αυτών των θέσεών του στην κοινή γνώμη της Σουηδίας, όπως με ανακοινώσεις των ελληνικών σωματείων στις μεγάλες σουηδικές εφημερίδες, σε μια χώρα βαθιά δημοκρατική και αρκούντως φιλελληνική, θα μπει χαλινάρι στον φιλοτουρκισμό του. Οταν η κυβέρνηση δεν κάνει ούτε καν αυτό το στοιχειώδες αναρωτιέται κανείς προς τι διαθέτει η χώρα και ξοδεύει χρήματα για την οργάνωση της ελληνικής διασποράς / απόδημου ελληνισμού.Η κυβέρνηση δεν πρέπει μόνο να σκέφτεται την διαπραγμάτευση του Δεκέμβρη ως μια πράξη εκείνης της στιγμής. Οφείλει να έχει δημιουργήσει τις κατάλληλες συμμαχίες και αντίβαρα, καθώς και να έχει προωθήσει επιλογές και δράσεις που να δυσκολεύουν τους ελιγμούς εκείνων που σκέφτονται διαφορετικά και πολύ περισσότερα αντίθετα προς τα ελληνικά συμφέροντα. Ας μην ξεχνάμε ότι το τι είναι ευρωπαϊκό συμφέρον ορίζεται κάθε φορά από τους συσχετισμούς ισχύος, τα αντίβαρα, τις συμμαχίες, τις προληπτικές ενέργειες, την ικανότητα, τις δυνατότητες και τις χωρητικότητες της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.

Οι διεκδικήσεις δεν είναι μονόδρομος

Τέλος, έκτο, η ΕΕ θα πρέπει να αντιληφθεί, όπως εξάλλου και οι ΗΠΑ και η Τουρκία, ότι οι διεκδικήσεις δεν είναι μονόδρομος. Δεν ζητά η Τουρκία από την Ελλάδα και προκειμένου να υπάρξει κάποια συμφωνία η Ελλάδα πρέπει να παραδώσει τμήμα «της οικοσυσκευής» της. Η Ελλάδα μπορεί και οφείλει να υποβάλλει αντι-αιτήματα και διεκδικήσεις. Στη δεκαετία του ’90 είχα επεξεργαστεί στο Υπουργείο Εξωτερικών μαζί με μια εξαιρετική ομάδα Ελλήνων επιστημόνων ένα σύστημα αιτημάτων απέναντι στην Τουρκία. Αυτό θα πρέπει να επικεροποιηθεί. Διότι σε τελευταία ανάλυση, όπως είπα κάποτε στον Τούρκο υπουργό εξωτερικών, για να του δείξω πόσο μακριά πάει η βαλίτσα, ακόμα και τα Πριγκηπονήσια έξω από την Κωνσταντινούπολη θα μπορούσαν να αποτελέσουν αμφισβητούμενες περιοχές και να τεθούν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Ο νοών νοείτο και η κυβέρνηση καιρό είναι να ξυπνήσει.Επαναλαμβάνω, η Ελλάδα δεν θέλει πόλεμο. Θέλει καλές σχέσεις με μια όσο το δυνατό περισσότερο ευρωπαϊκή Τουρκία. Δεν είναι, λοιπόν, φιλοπόλεμη. Δεν είναι, όμως, ούτε μια παθητικά ειρηνική χώρα, που τις τρώει στο όνομα των καλών διαθέσεών της. Είναι μια χώρα ειρηνική, δημοκρατικά ενεργητική στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, που διαθέτει, προωθεί και υλοποιεί μια πολιτική ενεργητικής ειρήνης που στηρίζεται σε ένα τρίγωνο στρατηγικής και σε τολμηρές πρωτοβουλίες. Η πολιτική αυτή είναι, πρώτον, ανοικτή, δεύτερο, ευέλικτη, και τρίτο, όμως, διαθέτει και οφείλει να το εννοεί, κόκκινες γραμμές.


Ο Νίκος Κοτζιάς,είναι πρόεδρος του ΙΣΤΑΜΕ Ανδρέας Παπανδρέου